Οι εξοπλισμοί της Ελλάδος (1936-1940)
Τρίτη 18 Ιουνίου 2013
Η εμπλοκή της Ελλάδας στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο έχει εξεταστεί στην ελληνική βιβλιογραφία εκτενώς και από πολλές απόψεις. Ωστόσο η καθαρά στρατιωτική διάσταση, εξακολουθεί να παρουσιάζει νέα πεδία διερεύνησης. Το 2010 οι Εκδόσεις Δούρειος Ίππος παρουσίασαν την μοναδική εργασία ΟΠΛΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΡΙΨΕΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ 1940-1941, έργο ενός ενεργού στελέχους των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, του Υποπλοιάρχου Νικολάου Χριστοφίλη. Πλέον παρουσιάζεται στο ελληνικό κοινό ένα εξειδικευμένο θέμα ΟΙ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ 1936-1940, που αφορά την εξοπλιστική προσπάθεια που ανέπτυξε η χώρα ώστε να προετοιμαστεί στο μέτρο του δυνατού για την αναμενόμενη παγκόσμια σύρραξη. Το έργο βασίζεται σε ανέκδοτο υλικό που εντοπίστηκε σε ιδιωτικό αρχείο και αφορά τα επίσημα πρακτικά των συνεδριάσεων του Ανωτάτου Συμβουλίου Εθνικής Αμύνης (ΑΣΕΑ) και συγκεκριμένα τις αποφάσεις που ελήφθησαν σε 75 συνεδριάσεις αυτού, μεταξύ Ιανουαρίου 1936 και Οκτωβρίου 1940.
Μέσα από την μελέτη των πρακτικών ο αναγνώστης θα έχει την ευκαιρία να αντιληφθεί το εύρος της προσπάθειας που αναλήφθηκε, καθώς παρουσιάζονται στην κυβέρνηση από την στρατιωτική ηγεσία, το σύνολον των εξοπλιστικών προγραμμάτων και των τριών Κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων, από την προμήθεια ασυρμάτων, γυλιών, κρανών, φορητού οπλισμού, πυροβόλων, οχημάτων, κινητήρων έως αεροπλάνων, υποβρυχίων και αντιτορπιλλικών. Επίσης αποκαλύπτονται σε σημαντικό βαθμό εγχειρήματα όπως, η ίδρυση ναυπηγείων, η ενίσχυση της παράκτιας άμυνας, οι άδειες που αποκτήθηκαν για την εγχώρια συναρμολόγηση/κατασκευή μιας ποικιλίας υλικού από πυρομαχικά έως αεροσκάφη και γενικότερα η προσπάθεια ανάπτυξης ελληνικής πολεμικής βιομηχανίας.
Το έργο συνοδεύει εκτενής εισαγωγή, όπου παρουσιάζεται η αμυντική προπαρασκευή της Ελλάδος μετά την Μικρασιατική Καταστροφή έως το 1935, ώστε ο αναγνώστης να αντιληφθεί το τεράστιο κενό στον πολεμικό εξοπλισμό της χώρας, που καλύφθηκε κατά το μεγαλύτερο μέρος από την κυβέρνηση του Ιωάννη Μεταξά. Παράλληλα αναφέρονται τα εμπόδια ή προβλήματα που παρουσιάστηκαν, καθιστώντας περισσότερο κατανοητή την ανάγνωση του κυρίου μέρους του έργου αυτού. Τέλος παρουσιάζονται αναλυτικοί πίνακες με χρονολογική σειρά των υπογραφέντων συμβάσεων για κύριο υλικό αλλά και η συνολική κατάσταση των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων όσον αφορά τον οπλισμό τους κατά την 28η Οκτωβρίου 1940, με διάκριση αυτών κατά την επιχειρησιακή τους αξία αλλά και την χρονική τοποθέτηση της απόκτησής τους.
Το έργο έχει σε σημαντικό βαθμό τεχνικό χαρακτήρα με την παράθεση προδιαγραφών των υποψηφίων προς απόκτηση οπλικών συστημάτων, οικονομικών στοιχείων, περιλαμβάνει αποφάσεις για απόκτηση υλικού που τελικά δεν υλοποιήθηκαν και σε γενικές γραμμές δίνει στον αναγνώστη την αίσθηση του πολύπλοκου αυτού ελληνικού εγχειρήματος, φωτίζοντας μια διάσταση για το πώς η Ελλάδα κατάφερε να εμπλακεί αξιοπρεπώς και τελικά νικηφόρα στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Συγγραφέας: Κωνσταντίνος Δ. Βλάσσης
Εκδόσεις: Δούρειος Ίππος @ 2013, τηλ: 6937937539, website: www.doureios.com, e-mail: doureios@doureios.com
ISBN: 978-618-80031-1-18
Σελίδες: 484
Σημ Εν Κρυπτώ: Aξίζει να σημειωθεί πώς, πριν τα πρακτικά, ο συγγραφέας παρουσιάζει μία ενδιαφέρουσα ανασκόπηση των προσπαθειών επανεξοπλισμού της χώρας, από το 1923 μέχρι το 1935 και τα πενιχρά αποτελέσματα που είχε, σε αντιδιαστολή με τις αντίστοιχες προσπάθειες της περιόδου 1936-1940.
11 σχόλια:
Ο μπαρμπα γιάννης ο φασίστας, ο βασιλογλύφτης απο την κεφαλλονιά, ήταν υπόδειγμα πρωθυπουργού σε μια χώρα που ο μέσος ηγέτης μας για να μετρήσει μέχρι το 21 πιάνει το μόριο του.
δεν λέω μερικοί μέτραγαν τις καλαμιές στα ποτάμια έξω απο το καλπάκι και έσπαγαν πέτρες στα ξερονήσια αλλά φαντάζεστε μια χώρα 20 χρόνια μετά την μικρασιατική να λέει καλωσορίσατε αδέρφια; οι μισοί θα σκουπιζόμασταν με το χέρι και οι άλλοι μισοί θα ξυρίζαμε τα πόδια μας.
τον έφαγαν οι άγγλοι γιατί απο το 1828 ήταν ο μόνος που πάτησε πόδι στο στέμμα. να είναι ελαφρύ το χώμα που σκεπάζει το κορμί του - και ας βγαίνει έξω απο αυτό το χέρι που χαιρετά την ρώμη και το μουστάκι του αδόλφου.
μηδενιστής
καλώς τονε κι ας άργησε.
άσε μας φίλε μου με τις σοφίες σου.
@19 Ιουνίου 2013 - 2:15:00 μ.μ. EEST
καλώς σε βρήκα αδερφέ. πες μου τι θες να γράφω και θα το κάνω (επι πληρωμή φυσικά - έρχεται και η εφορία).
μηδενιστής.
Ο Μεταξας αν και ελενχομενος οπως ολοι οι πρωθυπουργοι της Ελλαδας πλην Τρικουπη ηταν απειρος καλυτερος απο πολλους
Και βεβαιως γινανε συλληψεις αλλα σε τι εποχες..ακομα και μεταγενεστερα μεχρι και στην Αμερικη δεν μπορουσες να πεις οτι εισαι κομμουνιστης
εφοσον η Ελλαδα ανηκει στο δυτικο στρατοπεδο επρεπε να κανει οτι προσταζουν τα αφεντικα
και απο την αλλη μερια το ιδιο θα γινοτανε και σε χειροτερη μορφη
Αν υπαρχει η παραμικρη προθεση να ξεκινησει ο οποιοσδηποτε σχολιασμος για τα τοτε εξοπλιστικα, καλυτερα να ειναι με καποια ελαχιστα τουλαχιστον στοιχεια. Ενδεικτικα, το αιτημα του Κορυζή του 2/1941 για τα 350 ορειβατικα!
τ-κ-π
Τα αιτήματα Κοριζή το 1941, δεν περιλαμβάνονται στην ύλη. Καλύπτει τις συνεδριάσεις και αποφάσεις προ της έναρξης του πολέμου (1936-1940 λέει ο τίτλος)
Ο Κορυζής ζήτησε 350 πυροβόλα; Αυτό ήταν που του έλειπε τότε; Καμμιά 1000στή αεροπλάνα δεν χρειαζόταν;
@Ανώνυμος 21 Ιουνίου 2013 - 3:38:00 μ.μ. EEST
Εχεις δικιο! Αλλά ειναι σχετικο με την πολεμικη προσπαθεια της συγκεκρημενης περιοδου.
τ-κ-π
Η αναφορά περί «πενιχρών αποτελεσμάτων» για το εξοπλιστικό πρόγραμμα της Ελλάδας στην περίοδο 1923-1935 εν συγκρίσει με την περίοδο 1936-1940 είναι ανακριβής και συγκρίνει τα πατροπαράδοτα «σώβρακα με τις γραβάτες».
1. Η περίοδος 1923-1935 χαρακτηρίζεται από έλλειψη οικονομικής ευρωστίας (π.χ., απορρόφηση 1,5 εκατομ. Μικρασιατών προσφύγων, διεθνής οικονομική κρίση), και πολιτικής αστάθειας (π.χ., πραξικοπήματα, και αντιπραξικοπήματα, περίοδοι κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, και ατυχής επάνοδος της βασιλικής μοναρχίας).
2. Οι μετά την Μικρασιατική καταστροφή κυβ. του αείμνηστου Ε. Βενιζέλου είχαν προσδιορίσει την Ιταλία ως την επόμενη στρατηγική απειλή. Στήν περίοδο 1923-1935 είχαν γίνει σημαντικές αγορές αμυντικού υλικού (π.χ., η αγορά των 6 Υ/Β «ΚΑΤΣΩΝΗΣ» και «ΠΡΩΤΕΥΣ» από Γαλλία κατασκευής 1926-1929, η — ατυχής — αγορά των 4 Ιταλικής κατασκευής 1930-1932 αντιτορπιλικών DARDO, κ.λ.π.). Ωργανωτικώς, η Ελλάδα ήταν μία από τις λίγες χώρες που απέκτησε ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ Πολεμική Αεροπορία το 1929 (βλέπε Καρταλαμάκη Ηλία, «Ελληνικά Φτερά: 1912-1932», 1983, σελ. 419).
3. Ορισμένα προγράμματα και παραγγελίες εξοπλισμού παραληφθέντος ΜΕΤΑ την αρχή της δικτατορίας Μεταξά (6/8/1936), είχαν αρχίσει πολύ νωρίτερα. Παράδειγμα, η ανανέωση του Π.Ν. είχε ψηφισθεί στο 1929. Η διαδικασία παραγγελίας 4 νέων αντιτορπιλικών άρχισε το 1934, καθυστέρησε με το κίνημα του 1935, τελικά δώθηκε για 2 σκάφη (όχι 4) τον Ιανουάριο 1937 στα Αγγλικά ναυπηγεία YARROW, Glasgow, και η «ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΟΛΓΑ» και ο «ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ» (τότε κόστος £ 320.000 ή 320 εκατομ. δρχ. ανά σκάφος), εξοπλίστηκαν με Γερμανικά κύρια πυροβόλα των 127 χλστ και Α/Α πυροβόλα των 37 χλστ πληρωμένα μέσω ανταλλαγής καπνών (barter – clearing). Η περαιτέρω ναυπήγηση 2 ακόμα αντιτορπιλικών ιδίου τύπου το 1938-1940 στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά δεν υλοποιήθηκε λόγω του πολέμου. Σύγχρονοι κατευθυντήρες βολής Α/Α άμυνας και πυροβόλα (π.χ., Σουηδικά Bofors 80 χλστ) παραλήφθηκαν το 1934. Παρομοίως, οι αποφάσεις και η σχεδίαση των οχυρών της Γραμμής Μεταξά είχαν ξεκινήσει τουλάχιστον από το 1933 άν όχι νωρίτερα.
4. Ο Ι. Μεταξάς είχε την στρατηγική διορατικότητα να προβλέψει την επερχόμενη λαίλαπα του Β΄ ΠΠ και να ΕΠΙΤΑΧΥΝΕΙ τα Ελληνικά εξοπλιστικά προγράμματα στην περίοδο 1936-1940 στα πλαίσια των ισχνών οικονομικών δυνατοτήτων μία μικρής αγροτικής οικονομίας και χωρίς αποθέματα σκληρού συναλλάγματος (π.χ., πώληση πυρομαχικών τυφεκίων κατασκευής Ομίλου Μποδοσάκη-ΠΥΡΚΑΛ προς τις έννομες κυβ. δυνάμεις της Δημοκρατικής Ισπανίας το 1938 με καθαρά κέρδη τότε $6 εκατομ. για το Ελληνικό Δημόσιο).
Λάμπρος Ε. Π. – εν Η.Π.Α. μετανάστης
Φίλε Λάμπρο, το βιβλίο καλύπτει όλα τα θέματα και παραμέτρους που θέτεις αναλυτικώς και εκτενώς.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο πόλεμος του 40 έγινε με το πυροβολικό που αγόρασε ο Πάγκαλος το 1926.Την περίοδο 1936-1940 αγοράσθηκαν μόνο μικρός αριθμός αντιαεροπορικά πυροβόλα.Επίσης από τον Απρίλιο 1939 ,οπότε οι Ιταλοί αποβιβάσθηκαν στην Αλβανία, έως και τον Οκτώβριο του 1940 δαπανήθηκαν 958 εκατομμύρια δρχ για την οχύρωση της Ανατολικής Μακεδονίας και μόνο 190 εκατομύρια για την Ήπειρο.Επίσης ουδεμία σοβαρή παραγγελία φορτηγών οχημάτων και αυτό το πλήρωσε ο στρατός όταν άρχισε ο πόλεμος.
Δημοσίευση σχολίου